T.C.

DANIŞTAY

12. DAİRE

E. 2007/6361

K. 2010/1193

T. 5.3.2010

• HASTALIK İZİN SÜRESİ (Kullanmakta Oldukları Yıllık İzin Süresinden Fazla Olan Memurlar Hastalık İzinlerinin Bitiminde Görevlerine Başlayacağı – Bunların Hastalanmaları Sebebiyle Kullanamadıkları Yıllık İzinlerinin Süresi 657 S. Kanunun Değişik 102. Md. Göz Önünde Bulundurularak Hesaplanacağı)
• DEVLET MEMURLARI KANUNU GENEL TEBLİĞİ (Yıllık İznini Kullanmakta İken Hastalığı Nedeniyle Rapor Alan Bir Memurun Hastalık İzninin Bitiş Tarihinin Yıllık İzninin Bitiş Tarihinden Sonraki Bir Tarihe Rastlaması Halinde Memurun Kullanamadığı Yıllık İznini Kullanmaya Devam Etmeksizin Hastalık İzninin Bitimini Müteakiben Görevine Başlaması Gerektiği)
• YILLIK İZİN (Kullanmakta İken Hastalığı Nedeniyle Rapor Alan Bir Memurun Hastalık İzninin Bitiş Tarihinin Yıllık İzninin Bitiş Tarihinden Sonraki Bir Tarihe Rastlaması Halinde Memurun Kullanamadığı Yıllık İznini Kullanmaya Devam Etmeksizin Hastalık İzninin Bitimini Müteakiben Görevine Başlaması Gerektiği)

657/m.102, 103, 125

ÖZET : Memurların Hastalık Raporlarını Verecek Hekim ve Resmi Sağlık Kurulları Hakkında Yönetmeliğin yıllık izinde hastalanma hali başlıklı 6. maddesi, “Hastalık izinlerinin süresi kullanmakta oldukları yıllık izin süresinden fazla olan memurlar hastalık izinlerinin bitiminde görevlerine başlar. Bunların hastalanmaları sebebiyle kullanamadıkları yıllık izinlerinin süresi 657 sayılı Kanunun değişik 102 nci maddesi göz önünde bulundurularak hesaplanır ve bu süre aynı Kanunun 103. maddesine göre kullandırılır” hükmü yer almıştır.

17.8.1995 gün ve 22377 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 140 seri nolu Devlet Memurları Kanunu Genel Tebliğinin C-l. maddesinde; Yıllık iznini kullanmakta iken hastalığı nedeniyle rapor alan bir memurun hastalık izninin bitiş tarihinin, yıllık izninin bitiş tarihinden sonraki bir tarihe rastlaması halinde, memurun kullanamadığı yıllık iznini kullanmaya devam etmeksizin hastalık izninin bitimini müteakiben görevine başlaması gerekmektedir. Geriye kalan yıllık iznini izin vermeye yetkili amirlerin uygun göreceği tarihte kullanabilecektir, kuralı getirilmiştir.

İstemin Özeti : Manisa İdare Mahkemesince verilen 30.7.2007 günlü, E:2007/92, K:2007/1642 sayılı kararın dilekçede yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi : Z. Ö.

Düşüncesi: İdare Mahkemesince verilen karar ve dayandığı gerekçe hukuk ve usule uygun olup, bozulmasını gerektirecek bir neden de bulunmadığından anılan kararın onanması gerektiği düşünülmüştür.

Danıştay Savcısı: S. Ş.

Düşüncesi: İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.

Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Onikinci Dairesince işin gereği düşünüldü:

KARAR : Uşak İl Çevre ve Orman Müdürlüğünde şube müdürü olan davacı, 657 sayılı Kanunun 125/D-b maddesi uyarınca bir yıl kademe ilerlemesinin durdurulması cezası ile cezalandırılmasına ilişkin 13.12.2006 günlü işlemin iptali istemiyle dava açmıştır.

Manisa İdare Mahkemesinin 30.7.2007 günlü, E:2007/92, K:2007/1642 sayılı kararıyla; yıllık iznini kullandığı sırada sağlık raporu alan davacının, bu rapor nedeniyle kesilen yıllık izninin kalan kısmını da rapor bitimi kullanmakla 140 seri nolu Tebliğ hükmüne aykırı hareket ettiği sabit ise de, kalan izin süresini hastalık izninden sonra kullanıp kullanmayacağı hususunda amirinden izin almamasının 657 sayılı Kanunun 125/A-a veya B-a maddeleri kapsamında irdelenmesi gerektiği kanaatine ulaşıldığından işlemde hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.

Davalı idare, işlemde hukuka aykırılık bulunmadığını öne sürmekte ve İdare Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.

Dosyanın incelenmesinden; davacının 4.9.2006 tarihinden itibaren 10 günlük yıllık izne ayrıldığı, yıllık iznini kullanmakta iken rahatsızlandığı ve 8.9.2006 tarihinde 10 günlük hastalık raporu aldığı, rapor bitimi kalan yıllık iznini de kullanarak göreve başlaması üzerine 5 gün özürsüz ve mazeretsiz göreve gelmediği gerekçesiyle dava konusu disiplin cezası ile cezalandırıldığı anlaşılmaktadır.

Memurların Hastalık Raporlarını Verecek Hekim ve Resmi Sağlık Kurulları Hakkında Yönetmeliğin yıllık izinde hastalanma hali başlıklı 6. maddesi, Hastalık izinlerinin süresi kullanmakta oldukları yıllık izin süresinden fazla olan memurlar hastalık izinlerinin bitiminde görevlerine başlar. Bunların hastalanmaları sebebiyle kullanamadıkları yıllık izinlerinin süresi 657 sayılı Kanunun değişik 102 nci maddesi göz önünde bulundurularak hesaplanır ve bu süre aynı Kanunun 103 üncü maddesine göre kullandırılır. hükmü yer almıştır.

17.8.1995 gün ve 22377 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 140 seri nolu Devlet Memurları Kanunu Genel Tebliğinin C-l. maddesinde; Yıllık iznini kullanmakta iken hastalığı nedeniyle rapor alan bir memurun hastalık izninin bitiş tarihinin, yıllık izninin bitiş tarihinden sonraki bir tarihe rastlaması halinde, memurun kullanamadığı yıllık iznini kullanmaya devam etmeksizin hastalık izninin bitimini müteakiben görevine başlaması gerekmektedir. Geriye kalan yıllık iznini izin vermeye yetkili amirlerin uygun göreceği tarihte kullanabilecektir. kuralı getirilmiştir.

Bu durumda 4.9.2006 tarihinden itibaren 10 günlük yıllık izne ayrılan ve yıllık izinde iken hastalanarak 8.9.2006 tarihinde 10 günlük hastalık raporu alan davacının rapor bitimi 18.9.2006 tarihinde görevine başlaması gerektiği açık olduğundan kalan 5 günlük yıllık izin süresini de kullanarak göreve başlaması üzerine tesis edilen dava konusu kademe ilerlemesinin durdurulması cezasında hukuka aykırılık bulunmamaktadır.

SONUÇ : Açıklanan nedenlerle, davalı idarenin temyiz isteminin kabulüyle Manisa İdare Mahkemesince verilen 30.7.2007 günlü, E:2007/92, K:2007/1642 sayılı kararı sayılı kararın 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin l/b fıkrası uyarınca bozulmasına, aynı maddenin 3622 sayılı Yasa ile değişik 3. fıkrası gereğince ve yukarıda belirtilen nedenler gözetilmek suretiyle yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın adı geçen Mahkemeye gönderilmesine, 05.03.2010 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.

KARŞI OY :

Temyizi istenen kararda hukuk ve usule aykırılık bulunmadığından anılan kararın onanması gerektiği görüşüyle çoğunluk kararına katılmıyoruz