Kira Sözleşmesinde Sürenin Sona Ermesi
Türk Borçlar Kanunu madde 347’de, konut ve işyeri kiralarında sözleşmenin sona ermesi başlığı altında, kiracının veya kiraya verenin dava yoluna başvurmadan sözleşmeyi ne şekilde sona erdirebileceğini düzenlemektedir. Bu yazımızda madde 347’yle ilgili değerlendirmelere yer vereceğiz.
TBK madde 347: “Konut ve çatılı işyeri kiralarında kiracı, belirli süreli sözleşmelerin süresinin bitiminden en az 15 gün önce bildirimde bulunmadıkça, sözleşme aynı koşullarla bir yıl için uzatılmış sayılır. Kiraya veren, sözleşme süresinin bitimine dayanarak sözleşmeyi sona erdiremez. Ancak, on yıllık uzama süresi sonunda kiraya veren, bu süreyi izleyen her uzama yılının bitiminden en az üç ay önce bildirimde bulunmak koşuluyla, herhangi bir sebep göstermeksizin sözleşmeye son verebilir.”
Görüldüğü üzere kiracı, kira sözleşmesi belirli süreli (örneğin 1 yıl) yapılmışsa sürenin bitiminden en az 15 gün önce bildirimde bulunarak sözleşmeyi sona erdirebilir. Aksi takdirde yeni kira dönemine geçilmiş sayılacak, aynı zamanda sözleşme kanunen bir yıl uzatılacaktır.
Fıkranın devamında kiraya verenin, sözleşme süresinin bitimine dayanarak sözleşmeyi sona erdiremeyeceği belirtilmiştir. Ancak her şartta kiraya verenin genel hükümlere göre fesih hakkı varsa sözleşmeyi sona erdirebileceği göz ardı edilmemelidir. Kira ilişkisi şayet on yılı doldurmuş ise devam eden yılda kiraya veren sözleşmeyi sona erdirebilme hakkına sahip olur. Bunun için takip eden kira yılının ilk dokuz ayında kiraya veren, istediği bir tarihte bildirimde bulunmak şartıyla sözleşmeyi sona erdirebilir.
Özetle yukarıda bahsettiğimiz üzere Türk Borçlar Kanunu’nun kira ilişkilerinde kiracıyı koruduğu açıktır ancak şartlar oluştuğunda kiraya verenin de fesih hakkı doğmaktadır.
İlgili makalemizde Kira Sözleşmesinde Sürenin Sona Ermesi sonrası kira sözleşmesinin sona ermesini inceledik. Daha detaylı bilgi için bize ulaşabilirsiniz.
