İşçilerin Çalışma Süresinden Sayılan Süreler
İşçilerin hizmet sözleşmeleriyle belirlenmiş bir iş tanımları bulunmakla birlikte bazı hallerde aktif olarak tanımlı işlerini yapmıyor olsalar hatta hiçbir faaliyette bulunmuyor olsalar bile bazı süreler çalışma süresi olarak kabul edilmekte ve işçi ücrete hak kazanmaktadır. 4857 sayılı İş Kanunu’nun 66.maddesinde belirtilen hallerin yanı sıra yine kanundan doğan ve yargı kararlarında da belirtilen söz konusu işçilerin çalışma süresinden sayılan süreler in ne olduğunu maddeler halinde açıklamak isteriz.
Haftalık çalışma içerisinde işçiye aralıksız olarak en az 24 saatlik tatil süresi verilmelidir. Yani haftada işçiler en fazla 6 gün peş peşe çalıştırılabilir ve en geç 7. gün 24 saatlik bir tatil söz konusu olmalıdır. İşte bu haftalık en az 24 saat olan hafta tatili süresi çalışma süresinden sayılmaktadır ve bu süreye ait ücret herhangi bir kesinti olmaksızın işçiye ödenmelidir.
Resmi tatil günlerinde işçiler çalışmamış olsalar bile o günlere ait ücretleri eksiksiz ödenmelidir. Resmi tatillerde çalışılması durumunda ise kanuni düzenlemeler çerçevesinde zamlı ücret ödenecektir.
İşçilerin yasal yıllık izinlerini kullandıkları sürelerde işçilerin ücretleri tam olarak ödenmelidir. İşçinin o tarihlerde çalışması beklenemeyeceğinden ücret kesintisine gidilmesi söz konusu olmayacaktır.
İşçilerin sağlık sorunları sebebiyle ve doktor kanaatine göre istirahat zorunluluğunun olması sebebiyle doktor tarafından işçiye rapor düzenlendiği takdirde raporda belirtilen sürelerde işçinin çalışması beklenemeyeceği gibi işçi ücrete hak kazanmış olacaktır.
Aşağıdaki haller kanun maddesinde doğrudan hükmedilen ve çalışma süresinden sayılan hallerdir. İşçilere bu sürelere ilişkin ücreti ödenmelidir. Bu süreler haftalık çalışma süresini aşıyorsa zamlı ücret ödenmelidir. İlgili kanun maddesinde sayılan haller şunlardır: