YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ

2014/14137 Esas

2014/24491 Karar

03.12.2014 Karar Tarihi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı (kadın) tarafından, kusur belirlemesi, kendisinin reddedilen tazminat talepleri, davalı-karşı davacı (koca) yararına verilen manevi tazminat, vekalet ücreti ve yargılama giderleri yönünden; davalı-karşı davacı (koca) tarafından ise manevi tazminat miktarı, nafakalar, ziynet eşyası alacağı, eşya alacağı ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davacı-karşı davalı (kadın)’ın önceki boşanma davasının feragat sebebiyle reddine karar verilmesinden sonra, davalı-karşı davacı (koca)’nın eşinin hamileliği ve doğumu ile ilgilenmemesi sebebiyle boşanmaya neden olan olaylarda az da olsa kusurlu bulunduğunun anlaşılmasına göre, davacı-karşı davalı (kadın)’ın tüm, davalı-karşı davacı (koca)’nın ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Boşanmaya sebep olan olaylarda davacı-karşı dayalı (kadın)’ın ağır kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Ağır kusurlu eş yararına yoksulluk nafakası verilemez (TMK md. 175). Bu yön nazara alınmadan davacı-karşı davalı (kadın) yararına yoksulluk nafakasına hükmedilmesi doğru olmamıştır.
3-Davacı-karşı davalı (kadın), 25.02.2014 tarihli oturumda; mobilya bedellerinin yarısının kendisine verilmesini talep etmiştir. Dava dilekçesinde davacı-karşı davalı (kadın)’ın buna ilişkin bir talebi bulunmamaktadır. Bu yön nazara alınmadan yazılı şekilde mobilya bedellerinin yarısının davacı-karşı davalı (kadın)’a verilmesine karar verilmesi de usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
4-Asıl ve karşı davada kendisini vekille temsil ettiren davalı-karşı davacı (koca) yararına, kendisinin kabul edilen boşanma davası ve davacı-karşı davalı (kadın)’ın reddedilen boşanma davası için ayrı ayrı maktu vekalet ücretine ve kadının boşanmanın eki niteliğinde bulunmayan alacak taleplerinin reddedilen bölümleri için nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde tek maktu vekalet ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2, 3 ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden Gülseren’e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 123.60 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Hakan’a geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 03.12.2014 (Çrş.)